Lotnictwo komercyjne i pasażerskie ma już 106 lat. Na Stycznia 1 1914na trasie odbył się pierwszy komercyjny lot Linia lotnicza St. Petersburg-Tampa, Floryda. Dystans 34 km pokonał w 23 minuty, a pilotem hydroplanu Benoist był pilot Tony Jannus.
Był pierwszym pasażerem w historii lotnictwa cywilnego Abram C. Pheil, były burmistrz Św. Petersburg, a opłata za ten przywilej wynosiła 400 dolarów, suma przyzwoita jak na tamte czasy.
DELAG była pierwszą linią lotniczą na świecie. Została założona 16 listopada 1909 roku przy pomocy rządu i obsługiwała samoloty wyprodukowane przez Zeppelin Corporation. Siedziba znajdowała się we Frankfurcie.
Pierwsza katastrofa samolotu w locie
Ale zobaczmy, kiedy wydarzyła się pierwsza katastrofa lotnicza, która wydarzyła się w locie. Według istniejących informacji, pierwsza katastrofa samolotu, w której uczestniczyły 2 samoloty i która miała miejsce w locie, miała miejsce 7 kwietnia 1922 roku.
Zaangażowane samoloty to Havilland DH.18A (G-EAWO) Daimler Airway i Farman F.60 Goliath (F-GEAD) Compagnie Grands Express Aériens.
Havilland DH.18A leciał z Croydon w Londynie - Le Bourget w Paryżu. Na pokładzie były 2 osoby, pilot i steward. Noś pocztę. Samolot Farman F.60 Goliath miał na pokładzie 5 osób: 2 członków załogi i 3 pasażerów. Poleciał z Paryża do Londynu.
Obaj zderzyli się podczas lotu nad Pikardią, 2 kilometrów na północ od Paryża, w trudnych warunkach pogodowych z deszczem i mgłą. Uderzenie miało miejsce na wysokości 110m. Nie było ocalałych.
W tym czasie samoloty latały na niskich wysokościach. Piloci szukali punktów orientacyjnych geograficznych, takich jak rzeki i linie kolejowe. Ale ta katastrofa lotnicza zmieniła sposób, w jaki poruszamy się w powietrzu.
W tym czasie Wielka Brytania i Francja nie miały wspólnych zasad dotyczących latania. W ten sposób pojawiły się pierwsze międzynarodowe regulacje, które zmuszały linie lotnicze do instalowania sprzętu radiowego we wszystkich samolotach. Pojawiły się pierwsze dobrze zdefiniowane korytarze powietrzne.
Dla bezpieczeństwa lotów w 1930 roku po raz pierwszy pojawiły się „reflektory lotnicze”, montowane na najwyższych budynkach, ale także na korytarzach lotniczych. Taką latarnię zamontowano również na Wieży Eiffla. Dzięki tym jasnym punktom orientacyjnym znacznie łatwiej kierowano pilotów.
Dopiero po II wojnie światowej, wraz z Konwencją Chicagowską z 1944 r., zmienił się system kontroli i zarządzania ruchem lotniczym, jaki znamy dzisiaj.