Jeśli uważnie śledziłeś stronę Linie lotniczePodróżuj na Facebooku, pewnie zauważyłeś, kiedy publikowałem zdjęcia z równoległe lądowania w San Francisco.
Lądowanie równoległe w San Francisco
Jak to możliwe? Międzynarodowy Port Lotniczy San Francisco (SFO) ma 4 tory, 2 z 2 równoległymi: 10L / 28R (3618 metrów) i 10R / 28L (3469 metrów); 1R/19L (2637 metrów) i 1L/19R (2332 metrów). Główny ruch odbywa się głównie na torach 28R i 28L, które są równoległe i dość blisko siebie.
Rosnący ruch lotniczy doprowadził do kreatywnych i złożonych podejść do lądowania. W idealnych warunkach pogodowych i widoczności równoległe lądowania są łatwo obsługiwane przy stosunkowo wysokim przepływie około 60 samolotów na godzinę.
Delikatne sytuacje pojawiają się w złych warunkach pogodowych. W takich momentach przepływ zmniejsza się do 38 samolotów na godzinę, a lądowania w dużej mierze odbywają się za pomocą przyrządów zainstalowanych na ziemi i na pokładzie samolotu.
Lotnisko wykorzystuje PRM (Precision Runway Monitoring) w połączeniu z SOIA (Simultaneous Offset Instrument Approach). Jedno podejście PRM wykorzystuje dodatkowy radar separacji, który zapewnia bezpieczeństwo samolotów podczas lotu bardzo blisko siebie. SOIA koordynuje samoloty w odległości mniejszej niż 230 metrów od siebie z boku.
Wykres równoległego lądowania w San Francisco
Kiedy jeden samolot przygotowuje się do lądowania na 28L, kierowany przez system ILS (system lądowania przyrządów), drugi samolot leci z pomocą LDA (pomoc kierunkowa typu lokalizator) aż do lądowania.
W warunkach gęstej mgły przepływ spada wówczas do mniej niż 30 samolotów na godzinę, a samoloty używają ILS (do CAT-III) do lądowania na 28R.
Następnym razem, gdy będziesz lecieć do San Francisco i wylądować równolegle, pogratuluj pilotom ich delikatnych manewrów.